11-07-2011 Cirauqui – Estella

Een nieuwe dag, nieuwe kans. Bij de camino is het een nieuwe dag, opnieuw lopen. Vandaag ga ik ongeveer 27 km lopen.

Ik wil het nog even hebben over dingen die ik misschien nog niet heb opgeschreven. Om te beginnen de tweede dag.

Ik liep met Marcelo en Cecile richting een drinkautomaat. Oh nee, ze stonden er al. Afijn. Ik kwam aangelopen. Ik wilde wel iets zoets en een koffie. Ik had namelijk van veraf al gezien dat het een Nescafé automaat was. Ik had niet genoeg kleingeld. Wat jammer dacht ik. Ik wil zo graag een koffie. Ik koos voor een croissant met chocolade omdat ik wel nog water had maar niets te eten. Net toen ik wilde beginnen met de croissant op te eten zei Cecile dat er geld uit de automaat kwam. Het bleek mijn geld voor de croissant te zijn. Welgeteld 1.30 kwamen terug. Wat een geluk. Nu had ik toch het kleingeld voor die koffie te nemen. Grappig hé? Weer terug naar vandaag.

Ik werd laat wakker vandaag, volgens mij rond 7.30 of zoiets. Ik dacht dat het door de gesprekken en berichten van gisteren kwam. Eigenlijk daardoor laat gaan slapen. Balen. Naja. Het ontbijt voor 3.50 was best lekker. Verse jus d’orange, een koffie en 2 geroosterde stukken brood met jam.

In Puente la Reina was ik een kerk naar binnengelopen waar een mis bezig was. Een mooie belevenis. Er liep een groep gehandicapten. Ze hadden allemaal een blauw t-shirt aan met daarop het logo van International SOS. Ik vroeg aan een hulp hoe het zat. Ze vertelde dat ze vrijwilligers waren die de camino met gehandicapten liepen en dat International SOS alles betaalde zodat de vrijwilligers met de groep gehandicapten de camino voor een deel, als ik me niet vergis 4 dagen, konden voltooien. Ik vond het zwaar uitzien voor de mensen in een rolstoel. De wegen op de camino zijn niet echt rolstoel vriendelijk te noemen. Vooral als de weg bergopwaarts gaat. Ik moet toegeven dat ik na een tijdje een beetje jaloers was op sommigen die bergafwaarts met een enorme vaart mij voorbij kwamen geraast. Maar ja, meteen ga je dan denken. Toch maar blij zijn dat we gezond zijn. Elk voordeel heeft zijn nadeel. Het was mooi om te zien dat ze flink veel plezier hadden. Mooi om die verschillende gevoelens te ervaren en te relativeren.

Het eerste stuk lopen ging echt moeilijk, schijnbaar te weinig rust gehad. Na een tijdje lopen ging het een stuk beter. Ik kwam een koppel tegen. Gerda en Gerard uit Zwolle. Het was wel leuk om even met hen te spreken. We gingen een dorpje binnen, Cirauqui, waar een oude romeinse weg zou moeten liggen. Deze zag er inderdaad oud en mooi oud. Je kunt je bijna niet voorstellen dat hier dus meer dan 1.000 jaar geleden ook mensen hebben gelopen richting Santiago de Compostela.

Na een tijdje lopen begon ik te praten met een leuke meid uit Bremen. Ze was hier met een studievriend, Santos was zijn naam. Even later vertelde ze me dat haar naam Jantje was en dat ze 18 jaren jong was. Een echte Nederlandse naam zei ze. Dat was ook zo. Ik vond haar wel erg leuk, ik schatte haar eigenlijk 25. Ze ging na de camino studeren. Ze was vrolijk, aantrekkelijk en een beetje jong. We hebben leuke gesprekken gehad. Heel persoonlijk. Vooral mijn verleden met Spanje kwam nu naar boven. Ik besloot om het bij vriendelijkheid te laten om zo de focus niet te verliezen tijdens de camino. Ach ja, wat is de focus tijdens de camino. Ik heb er in ieder geval van geleerd.

Eventjes voordat ik in Estella aankwam deed een Zwitsers koppel mij waarschuwen op mijn verbrandde nek. Ik deed het maar controleren en inderdaad heftig verbrand. Ik heb in de schaduw maar meteen me ingesmeerd. Ze boden het ook aan maar gaf aan het wel ging lukken. Ze vroegen ook nog of ik was gevallen. Ik zei nee. Later snapte ik hun vraag. Mijn pet tegen de zon was namelijk flink vies geworden en zij dachten natuurlijk dat ik was gevallen omdat de pet zo vies was. Fijn om te zien dat mensen vragen hoe het met je gaat. Je ziet duidelijk dat je de camino alleen kunt lopen zonder alleen te zijn. Als je dan hoort van dat meisje in China van 2 jaar dat werd overreden en dat 15+ voorbijgangers niets deden zie je het contrast van verschil.

Toen ik in Estella aankwam zag ik allemaal ETA leuzen. Van 1 heb ik een foto gemaakt :”Je bent niet in Spanje.” stond er op de straat gekalkt. Apart. Je bent niet echt bezig met politiek tijdens de camino. Nu word je toch even erop gewezen.

De herberg kostte 8 euro. 5 voor het slapen, 2 voor het ontbijt en 1 voor de dekens. Ik moest naar de 2de etage lopen. Ik daar een mooie plek uitgezocht bleek die achteraf al bezet te zijn. Naja veranderen dus. Wat blijkt… naast het nieuw bed is direct een stopcontact! Jippie kan ik mijn iPhone opladen. Vooral omdat ik de telefoon morgen standby wil houden voor Natascha. Ik heb gegeten in de bar “Alday” in Estella. Ik hoefde maar de brug over te gaan en daar lag deze bar. Ik had voor 10 euro lekkere macaroni, rundvlees met friet en een lekker flan (caramelpudding).

Eens even uitzoeken hoeveel we tot nu toe hebben gelopen. Ik kwam na rekenen uit op ongeveer 104 km in 5 dagen. Klinkt mij weinig maar van de andere kant is het 20+ per dag. Ik had het idee dat ik meer had gelopen.

Ik kreeg een mooie SMS binnen van een Spaanse vriendin. Ze vroeg me om elke dag voor haar te bidden, ze had dit nodig. Terwijl ze eerder aangaf niet meer te geloven. Speciaal voor haar hier de video van Losing my religion R.E.M. en de songtekst Losing my religion R.E.M..

Even op een terras een Fanta Orange drinken… € 2,30 !!! Da’s toch wel veel als je het vergelijkt met de prijzen in de herbergen en sommige automaten die dan € 1,20 tellen. En daar zat ik dan lekker op het terras. Even genieten van de zon. Ik nam even de tijd om met Natascha te bellen. Ik nam een biertje omdat ik extra wilde genieten. 3.30 euro BAM! Dat zijn geen camino prijzen maar het smaakte wel.

Gerard en Gerda vroegen of ze even erbij mochten komen zitten. Was gezellig even praten over vanalles en nog wat. Ze vroegen naar een leuk restaurant. Ik had inderdaad al gegeten en mijn Spaans helpt wel bij het vinden van leuke restaurantjes. Ik had 2 leuke restaurantjes gevonden waar ik Spanjaarden had zien eten. Ik was bij eentje zelf gaan eten. Lekker en voor een redelijke prijs. Ik kon er mijn telefoon opladen en ze hadden TV opstaan met nieuws. Voor en na het eten in mijn dagboek zitten te schrijven.

Ik ging weer terug naar de herberg. Tijd om de was te controleren. Ik kwam Cess tegen. Ze vroeg of ik mee ging eten. Ik zei nee omdat ik al gegeten had. Toen ik de was gecontroleerd had en mijn dagboek had teruggelegd was ik aan het denken dat ik wel meekon om alleen wat te drinken. Toen ik naar buiten ging uit de herberg zag ik haar verderop staan. De hele groep (Cess, Marcelo, Solenne, Huib en Marcelo) zwaaiden naar me. Toen ik dichterbij kwam zei Cess : “toch bedacht?”. Ja eentje mee drinken kan toch wel. Ze vroegen waar ik had gegeten en zei Alday. Was niet slecht. We liepen richting Alday terwijl ik uitlegde wat het menu was. Huib vertelde me dat hij een flink knieblessure had opgelopen. Echt balen dus. De vrouwen en Marcelo zijn richting de apotheek gegaan. Huib en ikzelf gingen bij Alday al een tafel nemen. We hebben wat gekletst over de blessure, de camino en het leven. Huib vertelde later aan tafel dat hij de afgelopen 2 dagen 96 euro had uitgegeven i.v.m. zijn knie. Dat was wel schrikken op het normale camino budget. De dames vertelden ook al dat zij hun budget ruim overschreden. Ik bedacht me dat ik ook moest gaan opletten.

Volgens de gids van Huib hadden we tot nu toe 117 km gelopen. Die andere lijsten meten puur vanaf de zeespiegel terwijl zijn boek de daadwerkelijk gelopen kilometers telt. Dit zou betekenen dat we als we op dit tempo blijven doorlopen nog 27 dagen moesten lopen. Dat zou betekenen dat ik flink voor op schema lig. Vooral als je je bedenkt dat men zegt dat de laatste dagen echt veel meer kilometers kunt lopen als in het begin. We zullen zien. Ik vind dat ik nu al veel km per dag loop. Het gaat wel lekker. Het is wel leuk om alleen te lopen en dan later in de dag weer bekende mensen te zien. Iedereen maakt andere dingen en emotie’s mee die je zonder schaamte deelt met de mede-pelgrims. Dit vind ik toch wel mooi.

Het is 21.30 geweest. Ik ga een beetje lezen en dan slapen. Telefoon is flink aan het opladen. Morgen spannende dag. Natascha wordt om 14.00 geholpen.

Ik had toch een rekenfout gemaakt. 123,8 km, da’s 24,76 km per dag. 661 km : 24,76 km = 26,69 dagen. Is toch rond de 27 dagen. Klopt dus met Huib z’n lijst. Afgerond dus 25 kilometer per dag. Had ik niet gedacht toen ik aan de camino begon.

Foto gallerij:

Oude Romeinse weg tijdens de Camino

Oud Romeins pad tijdens camino

1000 jaar oude kerk

ETA You are not in Spain leus

32 graden rond het avondeten

Voor de herberg

Estella met maan